نگهداری ازماهی قرمز عید

از معمول ترین ماهی هایی است که در منزل می توان از آنها نگهداری کرد. این حیوان کوچک خانگی که بسیار جذاب و دوست داشتنی می باشد در صورت مراقب مناسب می تواند تا چند سال در کنار ما در منزل زندگی کند.اما متاسفانه بخاطر قیمت ارزان آن اغلب بهای لازم به آن داده نمی شود و در شرایط نامناسب نگهداری می شود و بیش از چند ماه عمر نمی کند. باید دانست که قیمت ارزان این ماهی های زیبا نباید با ارزان بودن جان این موجودات زیبا اشتباه گرفته شود. لذا لازم است برای فراهم آوردن شرایط مناسب زندگی آنها مواردی را رعایت کنیم.
ظرف نگهداری:
اولین موضوعی که می تواند بعنوان یک عامل مهم در عمر بیشتر ماهی موثر باشد محل زندگی آن است. ظروفی که در آنها ماهی فروخته میشود اغلب کوچک می باشد و نباید اشتباه کرد و ماهی ها را در همان ظروف کوچک نگاه داشت. ماهی ها به اکسیژن موجود در آب احتیاج دارند و این اکسیژن از طریق سطح هوایی که با آب در تماس است وارد آب می شود. هرچه سطح مقطع بالای تنگ کوچکتر باشد اکسیژن کمتری می تواند وارد آب شود. پس سعی کنید تا آنجا که ممکن است از ظروف کوچک برای نگهداری ماهی ها استفاده نکنید.
آب :
از آنجایی که ماهی در تمام طول عمر خود در آب می باشد لذا لازم است آبی که برای زندگی آن انتخاب می کنیم دارای شرایط مناسب زندگی باشد. معمولا” استفاده از آب شهری مشکل خاصی برای ماهی های قرمز ایجاد نمی کند. اما قبل از کنار گذاشتن آب برای ظرف ماهی، بگذارید یک دقیقه آب از شیر بیرون برود این باعث می شود برخی مواد شیمایی که احتمالا” در لوله رسوب کرده اند بیرون روند. برای اطمینان از خارج شدن موادی مانند کلر باید قبل از عوض کردن آب ماهی ها، بگذارید که آب بمدت یک شبانه روز در ظرف بماند. همچنین این عمل باعث می شود که آب دمای محیط را گرفته و تغییر آن برای ماهی ها خطری در بر نداشته باشد.هرگز نباید اجازه دهید که آب ظرف ماهی ها کثیف شود، اینکار می تواند باعث بیماری، کوتاهی عمر و در نهایت مرگ آنها شود. برای تعویض آب هرگز آب را یک دفعه عوض نکنید، با آرامش کامل نیمی از آب ظرف را خالی کرده و سپس کم کم آب برداشته شده از ظرف را با آبی که از روز قبل نگه داشته اید جایگزین کنید. در هر صورت باید سعی کنید که کمترین استرس را به ماهی های کوچک منتقل کنید. شما باید در طول هفته یک یا دو بار آب ظرف ماهی ها را به اینصورت عوض کنید.
غذا :
ماهی های قرمز کوچک حیوانات بسیار سخت جانی هستند و هر چیزی را می خورند. لذا به راحتی می توانید در شرایطی که غذای مناسب در دسترس ندارید از خرده های نان، شیرینی و … به مقدار کم بعنوان غذا به آنها بدهید. اما اگر در نگهداری آنها مبتدی هستید به شما پیشنهاد می شود از غذاهای آماده آنها که ارزان قیمت هم می باشد تهیه کنید. فقط مطمئن باشید که غذایی را که می خرید مربوط به Goldfish می باشد. ماهی های نیز مانند انسان به پروتئین، ویتامین و … برای رشد و زندگی نیاز دارند.در ارتباط با غذا دادن باید دقت کنید که دادن زیاد غذا به آنها و ماندن آنها در ظرف باعث آلودگی آب شده و برای ماهی ها خطراتی به همراه خواهد داشت. سعی کنید به مقدار بسیار بسیار کم در سه نوبت غذایی همانند خودتان به آنها غذا دهید، مقدار آن باید بگونه ای باشد که اضافه غذا در آب نماند.
دمای محیط:
بهترین دما برای زندگی این ماهی ها از حدود ۱۰ تا ۲۵ درجه سانتیگراد می باشد. دمای محیط هرگز نباید دفعتا” تغییر کند، تغییر تدریجی و ملایم دمای محیط یا آب برای آنها قابل تحمل می باشد.
نور:
ماهی های قرمز کوچک نیز همانند سایر حیوانات یا گیاهان احتیاج به نور خورشید دارند. محل نگهداری آنها باید به گونه ای باشد که تغییر روز و شب در آن احساس شود. هرگز آنها در زیر نور آفتاب مستقیم و شدید قرار ندهید.
سایر شرایط :
ریختن شن یا ماسه کف ظرف می تواند حس بودن در منزل را برای این ماهی ها بیشتر کند. دقت کنید که بیش از دو یا سه سانتیمر ارتفاع ماسه کف ظرف نباشد چرا که در غیر اینصورت می تواند محیط خوبی برای رشد خزه و باکتری ها باشد. همچنین باید از ماسه ایی استفاده کنید که لبه های تیز نداشته باشد تا باعث زخمی شدن ماهی ها نشود. در این رابطه هرگز از ماسه های رنگ شده استفاده نکنید.
بررسی رفتار:
حداقل روزی دو نوبت یک دقیقه ای به رفتار ماهی های خود توجه کنید. به این ترتیب می توانید حرکت های غیر معمول آنها تشخیص دهید، در صورت بروز مشکل در رفتار آنها اگر علاقمند باشید می توانید از متخصصین نگهداری ماهی برای درمان آنها مشورت بگیرید. اما مطمئن باشید اگر موارد بالا را رعایت کنید مشکل خاصی برای آنها پیش نخواهد آمد.

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

خانواده : سیكلیده(Chichlidae )

انواع : آنجل سیاه ، طلایی ، نقره ای ، قرمز ، سفید ، سه خط و ... .

اندازه : حداکثر 25 سانتی متر رشد می کند .(آنها به بلندی 25 سانتیمتر و طول 15 سانتیمتر میرسند)

محل اصلی زندگی : رودخانه آمازون - رودخانه ها و باتلاقهای آمریكای جنوبی

PH - اسیدیته آب: 6.8 تا 7.5 ( دامنه 6 تا 7.5 )

دما : 24 تا 27 درجه سانتیگراد (دامنه 23 تا 29)

تولید مثل : تخمها بر روی سطوح عمودی قرار داده میشوند

تغذیه : گوشتخوار ، مخلوطی از غذاهای پولكی و یخ زده و زنده باید برایش فراهم شود

اندازه تانك ( آكواریوم ) : حداقل اندازه برای یك جفت 60 لیتر است.

محل جاگیری در آكواریوم : تمام مناطق

تركیب ماهیان آكواریوم ( سازگاری ) : آنجل ها باله های بلندی داشته و حضورشان در آكواریوم باید از گزند ماهیان مهاجم به باله ها در امان باشد.اگرچه فرشته ماهیا ن ، ماهیانی اجتماعی هستند ولی نباید با ماهیانی كه با اندازه دهانشان تطبیق میكنند نگهداری شوند.

طول عمر : بطور معمول 8 تا 10 سال( تا 12 سال و بیشتر نیز گزارش شده است)

بیماریهای رایج : هگزامیتا و سوراخ در سر (HITH (Hole in the Head Disease) - Hexatima )

نام علمی فرشته ماهی آب شیرین pterophyllum scalare   میباشد که   pterophyllum از یک لغت یونانی به معنی حرکت دسته جمعی گرفته شده است . ( هم چنین این لغت نرده ای معنی میدهد - مانند باله های فرشته ماهی )

فرشته ماهی ها پهلویی صاف داشته و همانند یک صفحه نوک تیز که در اطراف باله دارند دیده می شود .

وطن فرشته ماهی مرکز آمازون و رودخانه های منشعب از آن است و به دلیل اینکه ماهی آنجل در منطقه زیستی وسیعی پخش بوده از فرمها و رنگهای متنوعی برخوردار است .

دمای نسبتا زیاد 22 تا 24 درجه سانتیگراد برایشان ضروری است . برای جلوگیری از تلفات تخم و نوزادان باید دمای آب در حدود 27 تا 30 درجه سانتیگراد باشد. انواع بالغ نیز در دمای کمتر از 20 درجه سانتیگراد دچار بیماری قارچی میشوند که معمولا به سادگی قابل معالجه است . گفته شده بالا بردن دما به میزان 35 درجه سانتیگراد و پمپاژ قوی چاره کار است .
آنجل ها نسبت به دارو حساسیت زیادی دارند .

آنجل ماهی آرام و بی آزاری است ولی برای پرورش باید برای یک جفت ماهی یک تانک اختصاص داده شود . فرشته ماهی موجود باهوش و خودسری است . اعتصاب غذاهای ماهی آنجل بسیار رایج است .معمولا هم تانک کردن آنها با مولی ها ، پلاتی ها و سوارتل ها( ماهی دم شمشیری ) و ماهیان دیگر باعث شکست اعتصاب غذا میشود.

ازجمله دلایل ایجاد اعتصاب غذا میتوان به جابجا نمودن و حمل و نقل آنها اشاره کرد .باید توجه داشت که ضمن حمل و نقل امکان زخمی شدن ماهی آنجل و حتی قطع شدن قسمتی از باله آن وجود دارد از اینرو باید احتیاط لازم را انجام داد.
البته باله ها مجددا ترمیم میشودولی هرگز زیبایی اولیه خود را باز نمی یابد .

رژیم غذایی : فرشته ماهی ها حتی با مقداری پولکی در روز هم زنده می مانند ولی برای تکمیل رشد آنها و هم چنین تخم گذاری به یک رژیم غذایی متنوع و بهتر نیاز دارند . غذاهایی مانند : میگوی آب شور ( آرتمیا ) ، کرم فشرده ، لارو پشه ، کرم قرمز ( کرم خاکی ) و بچه های زنده زاها ( به خصوص گوپی ) می توانند یک رژیم غذایی کامل را برای فرشته ماهی تشکیل دهند . البته می توان از دل گاو هم به همین منظور استفاده کرد . آنچه مهم است تنوع غذایی برای ماهی آنجل لازم است .

محل طبیعی زندگی ماهی آنجل در نیستانها بوده و در این محیط به سادگی خود را از گزند دشمنانش محفوظ نگه میدارد.

اندازه تانک : کوچکترین تانک برای یک جفت فرشته ماهی 60 لیتر می باشد ولی اگر آنها را در یک تانک 150 لیتری نگهداری کنید علاوه بر رشد سریع تر آنها سبب احساس امنیت بیشتری برایشان شده و به راحتی می توانند در آن تکثیر شوند . ( اگر فرشته ماهی ها در تانکی احساس امنیت نکنند در آن تولید مثل انجام نمی دهند و در بیش تر موارد همه ی تخم ها را می خورند . )

تشخیص جنسیت : تشخیص جنست آنجل بسیار سخت تر از ماهی های دیگر است و فقط جنست آنها را می توان در زمان تولید مثل تشخیص داد که بصورت زیر است :

آنجل نر : فقط قبل از زمان تخم ریزی مخرج نر ها نوک تیز و بر آمده میشود .

آنجل ماده : در زمان تخم ریزی ماده ها همانند نر ها مخرجشان برآمده می شود با این تفاوت که برآمدگی در نر ها نوک تیز و کوچک است ولی در مورد ماده ها پهن و بلند می باشد .

در بیش تر اوقات هم چشم های آنجل ماده قرمز تر از آنجل نر به نظر می رسد .

پس از این که علائم تخم ریزی را در آنها مشاهده کردید ( یعنی قسمتی از تانک را گرفته و یک جای صاف همانند گیاهان و سنگ های پهن را توسط دهان خود پاک می کنند . ) جفت مورد نظر را به یک تانک حداقل 50 لیتری با شرایط زیر منتقل کنید.

شرایط تانک : بهتر است در کف آکواریوم از شن کمتری استفاده شود و در آن گیاهان پهن برگی مانند سیوی و یک سنگ صاف که قبلاً ضد عفونی شده قرار گیرد . سپس به ازای هر 10 لیتر یک قطره محلول ضد عفونی ریخته تا از رشد قارچ ها جلوگیری شود . بهتر است همراه سنگ افقی ، یک سنگ مایل به عمود را در تانک قرار دهید تا روی آن تخم بگذارند . ( با توجه به شرایط ؛ آنجل روی سنگ های افقی و عمودی تخم ریزی می کند . )

نحوه تخم ریزی : در زمان تخم ریزی هر دو آنجل به محلی که قبلاً پاک کرده اند رفته و ماهی ماده ردیف ردیف تخم ها را می چیند و نر هم پس از آن تخم ها را بارور می کند .

اما پس از تخم ریزی دو حالت وجود دارد :

1- اینکه تخم ها را رها کرده و بگذارید والدین خودشان از آنها نگهداری کنند که ممکن است چندین هفته طول بکشد و در این مدت نمی توان از آنها برای بار دیگر تخم کشید .

2- این روش که در مورد آن صحبت می کنیم روش مصنوعی برای بچه شدن تخم ها می باشد  که بصورت زیر است :

پس از تخم گذاری کامل آنجل ها بر روی سنگ صافی که از قبل در تانک قرار داده اید و اطمینان کامل از بارور شدن تخم ها توسط والدین ، جفت را به تانک دیگری منتقل کرده تا پس از 48 ساعت تخم ها به نوزاد تبدیل شوند .

پس از 48 ساعت نوزادان از تخم ها خارج می شوند که ابتدا دارای کیسه ای تخم مانند هستند .

این کیسه حاوی محتویات نطفه بوده و این ویژگی نوزادان را تا دو روز از تغذیه بی نیاز می کند .

اما 48 ساعت پس از به دنیا آمدن ، آنها تغذیه ی خود را با خوردن تخم های خالی آغاز کرده و پس از این مدت می بایست توسط شما تغذیه شوند . در ابتدا بایستی از تخم میگوی زنده یا غذاهای بسیار ریز برای تغذیه آنها استفاده کرده و پس از چند هفته می توان از غذاهای خشک هم برای تغذیه آنها بهره برد .

پس از گذشت 4 تا 5 ماه ، در صورت تغذیه ی سالم بچه ها به بلوغ رسیده و می توان آنها را تکثیر کرد .

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : پنج شنبه 3 اسفند 1391برچسب:"ماهی آنجل (فرشته ماهی)",

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |