سود و هزینه های بزرگ در حاشیه ماهی

اگرچه با شنیدن نام آکواریوم، ذهن مخاطبی که با این مقوله اشنایی ندارد سریعا به سراغ خود ماهی ها می رود، اما باید گفت اتفاقا خود ماهی ه ا اکثراً قیمت چندانی ندارد. لوازم و ادوات نگهداری از آنها همچنین اقلام مصرفی آنها به مراتب قیمت بالاتری دارند.

خود آکواریوم ها با توجه به ابعاد آنها و کابینت هایشان قیمت گذاری می شوند و معمولاً از 80 هزار تومان به بالا قیمت دارند، این "به بالا" از آن جهت است که ممکن است مصرف کننده ای آکواریومی 2 تا 3 متری سفارش دهد که در آن صورت ممکن است قیمت تا چند میلیون هم بالا رود! یک آکواریوم با اندازه استاندارد 100*30*70 با کابینت به قیمت 370 هزار تومان و بدون کابینت به قیمت 250 هزار تومان به فروش میرسد و طبیعی است تجهیزات آن را هم باید تهیه کرد.

نور پردازی داخل آکواریوم خود ماجرای مفصلی دارد، محیط داخل آکواریوم و گیاهان آن نیز فصلی جداگانه است. فروشگاه هایی به طور تخصصی به فروش گیاهان زنده می پردازند، این گیاهان خود مباحث تخصصی جداگانه ای دارند. آب شور و شیرین در اینجا هم مهم است. گیاهان به نور خاصی نیاز دارند که با لامپ هایی خاص تامین می شود، مواد شیمیایی خاصی که باید در آب ریخته شوند و البته خاکی که مخصوص این گیاهان است.

همچنین کپسول های گاز 2COویژه ای که باید به مرور داخل آب شوند و طبیعتا باید به صورت دوره ای خریداری شوند(معمولا سه ماهه) نیاز است ؛این کپسول ها 120 هزار تومان قیمت دارند.

برای یک آکواریوم متوسط 100*30*70 تنها تهیه محیط نگهداری گیاهان طبیعی آب شیرین چیزی نزدیک به 700 هزار تومان هزینه خواهد داشت و البته اگر به سراغ محیط نگهداری آب شور بروید باید بیش از یک و نیم میلیون تومان هزینه کنید.

به تازگی بازار آکواریوم کشور با پدیده جدیدی هم روبرو شده؛ بازهم از چینی ها میخواهیم بگوییم. آکواریوم های چینی در ابعاد مختلف به بازار آمده که پمپ و ابزار تصفیه و تنظیم درجه حرارت آب را به صورت پکیج در خود دارد و قیمت آنها از 80 تا 250 هزار تومان (بنابرابعاد)متغیر است، آکواریوم های ایرانی این تجهیزات را به طور طبیعی ندارند و مصرف کنندگان باید خود این تجهیزات را تهیه و در کنار هم قرار دهند.

انواع خوراک ماهی ها نیز که شامل کرم خونی و میگوی زنده و فریز شده و خشک می شود، مواد تقویتی، ضد عفونی کننده و... خود بازار های حاشیه ای را در کنار ماهی های زینتی ایجاد کردند. حتی داروی ضد افسردگی هم برای ماهیان وجود دارد که در برخی فروشگاه ها عرضه می شود و کسانی که نگران سلامت روانی ماهیانشان هستند ، مشتری این داروهای خاص اند!

ماهی ها از کجا می آیند؟

همان گونه که گفته شد در سال 1390 در سراسر کشور 110 میلیون قطعه ماهی زینتی تولید شده و نزدیک به 14.5 میلیون قطعه ماهی زینتی از خارج از کشور وارد شده است؛ از این رو ، ایران هم اینک یکی از بزرگترین وارد کنندگان ماهی های زینتی به شمار می رود.

اکثر این ماهی ها از کشورهای آسیایی به کشور وارد می شوند.بر اساس آمار گمرک بیشترین ماهی ها به ترتیب از کشورهای: مالزي، تايلند، اندونزي، سري لانكا، چين، كنيا، تركيه، مالتا و تايوان به ایران صادر شده است. 

تجارت ماهی های زینتی در نزدیک به 180 کشور جهان رواج دارد و ارزش این مبادلات سالانه بالغ بر 15 میلیارد دلار است. بر اساس اعلام مسئولان دامپزشکی ایران تولید هر 50 هزار قطعه ماهی زینتی میتواند لااقل برای 15 نفر اشتغال زایی کند.

 از سویی در کشورمان توانایی تکثیر نزدیک به 70 گونه ماهی زینتی وجود دارد، بنابراین با توجه به وجود واردات 14.5 میلیون قطعه ماهی زینتی در سال گذشته و 110 میلیون قطعه تولید داخلی به نظر میرسد این صنعت، صنعتی نوپا در کشور است که با استقبال نیز مواجه شده و می تواند بستر مناسبی برای ایجاد اشتغال و فعالیت های اقتصادی باشد.
چنانکه تکثیر و صادرات ماهی های زینتی در سنگاپور به یکی از اصلی ترین تولیدات این کشور طی سال های گذشته بدل شده است.

طبق آخرین گزارشات سازمان خواروبار و کشاورزی FAO  کشور سنگاپور با در دست داشتن 18.4 درصد صادرات ماهیان زینتی رتبه اول  صادر کنندگان این موجودات زیبا را در اختیار دارد . از دیگر غول های صادر کننده ماهیان زینتی می توان به کشور های ژاپن ، مالزی،  جمهوری چک، سریلانکا، تایلند ، ایالات متحده آمریکا، هلند ، اندونزی و اسپانیا اشاره کرد.
 
اگر صنعت آکواریوم توسط برنامه ریزان اقتصادی جدی گرفته شود ، از آن می توان ماهی اشتغال گرفت.

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:"سود و هزینه های بزرگ در حاشیه ماهی",

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

نور در آکواریوم نقش بسیار مهمی رو ایفا میکنه و خیلی حیاتیه برای هم ماهی ها و هم گیاهان آکواریوم و هم از نظر تزئین و دکوراسیون و جنبه زیبایی آکواریوم . به دو صورت میتونیم آکواریوم رو نور پردازی کنیم . یا با نور طبیعی و یا با نور مصنوعی . نور طبیعی هر چند برتری داره اما مشکلاتی رو هم باعث میشه که افراد کم تجربه رو دچار زحمت میکنه . مثل رویش بیش از حد گیاهان و رشد بیش از حد جلبک های رشته ای و تک سلولی و فیتو پلانگتون ها که باعث سبز شدن آب و کثیفی ماسه ها و شیشه آکواریوم و همچنین گرفتار شدن ماهی ها در بین اونها و گاه مرگ ماهی ها میشه و فقط آکواریومیست های با تجربه از نور طبیعی استفاده میکنن !
نور مصنوعی بهتره , به این شرط که از طیف نور مناسب استفاده کنید . معمولن آکواریومیست های مبتدی از لامپ های مهتابی ساده استفاده میکنن . ولی آکواریومیست های حرفه ای از دو نوع لامپ استفاده میکنن : هم نوع آفتابی و هم نوع مهتابی تا طیف نور مناسب رو ایجاد کرده باشن ! میدونیم که نور خورشید داری طیف نور کاملیه . اما نور مهتابی های معمولی فقط بخشی از اون طیف رو داره و به همین دلیل از لامپ مهتابی های آفتابی یا زرد در کنار لامپ های سفید استفاده میکنن تا هم خوشرنگ تر بشه و هم برای گیاهان مناسب تر باشه !
لامپ های مناسب برای آکواریوم باید از نظر درجه Kelvin تعیین شده باشن . برای نمونه طیف آبی نور لامپ های مهتابی دارای 6500K به بالا هست که فقط برای رشد گیاهان مناسبه و 2500K طیف قرمز داره ! وقتی به تنهایی با نور مهتابی آکواریوم رو روشن میکنیم نور به نظر سرد و بی روح میاد ! اما وقتی از لامپ با طیف قرمز 6500k در کنارش استفاده میکنیم نور بسیار زیبا و طبیعی جلوه میکنه و هم برای رشد گیاهان مناسبه و هم آکواریوم رو بسیار زیبا نشون میده . در کل برای رشد گیاهان نیاز به 6000K تا 9000K طیف نور آبی دارین . پس موقع خرید لامپ حتمن به مشخصات درج شده روی جعبه لامپ دقت کنید و اگر آکواریومی دارین که در اون گیاه طبیعی قرار بدین سعی کنین لامپی با درجه 8000K بخرید .
استفاده از لامپ های رنگی نه تنها زیبا نیست که آکواریوم و ماهی ها رو بد نما جلوه میده و همینطور استفاده از لامپ های معمولی سوای رنگ بدی که دارن و زرد هستن , خطراتی رو باعث میشن . لامپ های سقفی معمولی چون گرمای زیادی دارن باعث شسکتن شیشه روی آکواریوم میشن و ماهی ها رو هم بدنما تر میکنن . این روزها از لامپ های کم مصرف هم استفاده میکنن که باز هم از نوع مهتابی و آفتابی اون در کنار هم میتونید استفاده کنید . هم نور دهی خوبی دارن و هم بسیار کم مصرف و با صرفه هستن و گرما هم تولید نمیکنن . لامپ های رنگی مثل لامپ قرمز فقط برای بعضی ماهی ها مناسبه مثل ماهی دیسکوس که نور قرمز بهش آرامش میده .
منبع نور آکواریوم رو باید در بالا و در قسمت وسط قرار داد بطوریکه سرتاسر طول آکواریوم رو پوشش بده و اونقدر قدرت داشه باشه که تا عمق یا کف آکواریوم قادر به نفوذ باشه . در نور , ماهی ها غذای خودشونو پیدا میکنن و جفت یابی میکنن و رنگ بدنشون نمایان میشه و حرکات نمایشی زیبایی انجام میدن . گیاهان رشد بهتری پیدا میکنن و شاداب تر میشن و آکواریوم رو خوش نماتر میکنن و زیبایی خاصی به محیط میدن . پس سعی کنید از نور مناسب استفاده کنید . در ضمن برای آکواریوم های کوچک از نور ضعیفتری استفاده کنید چون هر چقدر منبع نور قوی تر باشه , رشد جلبک ها بیشتر میشه و جلبک های سبز شیشه رو میپوشونن و باعث تار شدن شیشه میشن و مجبور میشید زحمت تمیز کردنش رو متحمل بشید . جلبک های قهوه ای توسط بعضی ماهیها خورده میشن اما جلبک های سبز به علت چسبندگی زیاد , باقی می مونن روی شیشه و خورده نمیشن . در ضمن لایه ای از جلبک ها هم روی ماسه ها و لوازم تزئینی آکواریوم میشینه و اونها رو بد نما میکنه !!! وقتی نور زیاد باشه گاهی جلبکهای تک سلولی و پلانگتونها هم در آب زیاد میشن و آب رو تار و سبز میکنن . برای جلوگیری از سبز شدن آب میتونید مقدار خیلی کمی کات کبود در آب بریزید یا یک قطعه فلز مس در آب بندازید و یا از آنتی بیوتیک های ضعیف استفاده کنید یا فیل تر هایی با زغال استفاده کنید.

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:"نقش نور در آکواریم,نور برای ماهی",

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

ماهی آکواریومی

گوشتخوار یا گیاهخوار
باید توجه داشت که فقط می توان یک گونه از انواع  ماهی ها را برای نگه داری انتخاب نمود یا گوشتخوار یا گیاهخوار.
نگه داری همزمان گوشتخوارها و گیاهخوارها نتیجه ای جز نابودی نوع  گیاهخوار نخواهد داشت.
باید توجه داشت نگه داری هر گونه شرایط خاص خود  را می طلبد و هر کدام ویژگی منحصر به فرد خود را دارند .
گوشتخوارها ضد ضربه ترند ومقاومت بیشتری در برایر عوامل بیرونی دارند .
گیاه خوارها در اکثر موارد به راحتی تکثیر می شوند و تولید مثل آنها حتی برای مبتدی ها نیز به مراتب راحت تر از گوشتخوارها است.(البته  استثناهای زیادی هم وجود دارد .)
انواع مختلف گیاهخوار غالبا  قابل نگه داری در کنار هم هستند (استثنا وحود دارد مثلا دیسکس ها کلیه  ی ماهی های کوچکتر از خود را می خورند .)
ولی گوشتخوارها سازگاری کمتری با هم دارند و به راحتی نمی شود آنها را در کنار هم قرار داد مثلا پیراناها به هیج ماهی دیگری رحم نمی کنند و خیلی از فلاورها  دشمن هر نوع ماهی دیگری محسوب می شوند . بیشتر گوشتخوارها در اکثر موارد ماهی های کوچکتر خود را به عنوان یک وعده ی غذایی مورد عنایت قرار می دهند . و اکیدا توصیه می شود  حتی ماهی های گوشتخوار سازگار با هم را با اندازه ی یکسان در یک تانک قرار دهید .
گیاهخوارها در مقابل تغییرات دمایی حساس ترند و کمترین تغییر دما (حتی در حد یک درجه ) می تواند آنها را دچار مشکل کند و مرگ پایان کار آنهاست .
گوشنخوارها تنوع بیشتری دارند ولی همان طور که گفتیم ترکیب آنها با یکدیگر سخت تر از گیاهخوارها است .
از نظر غذایی تقریبا شرایط یکسانی دارند و تقریبا غذاهای مشترکی دارند ولی میزان غذای مصرفی آنها یا هم متفاوت است .
گوشتخواها نیاز بیشتری به غذاهای گوشتی مثل دل و جگر و... دارند و رژیم غذایی آنها سخت تر است (کمی).
مرگ و میر در گیاهخوارها بیشتر است و عمر کمتری دارند .
در نهایت اینکه گیاهخوارها معمولا ارزان قیمت ترند و  همه ی انواع آن در  همه ی آکواریوم فروشی ها یافت
می شود.
 

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:ماهی آکواریومی گوشتخوار یا گیاهخوار,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

ماهی نایف (Clown Knife)
چاقو ماهي دلقك يا همان چاقو ماهی( Clown Knife )يكي از ترسناك ترين ماهيان آب هاي گرم است. سر كشيده ،فك پائيني (متحرك) بزرگ . پشت قوز دار ،قيافه ي عجيب و غريب اين ماهي را شكل مي دهد.شنا كردن آنها شب هنگام به عقب و جلو بسيار جالب است .اين ماهي بومي تايلند ،مالزي ،هند و سوماترا است.اغلب چاقو ماهيان بيشتر فعاليتشان را در شب هنگام انجام مي دهند ماهيان بسيار انعطاف پذيري بوده و قادر به شنا كردن به جلو و عقب بصورت يكسان هستند . وقتي تغيير جهت مي دهند مي توانند در طول بدنشان بپيچند به طوري كه ممكن است تصور شود اين ماهيان فاقد استخوان پشتي هستند . با وجود طول زياد و جثه ي بزرگ عرض بسيار كمي دارند . چنين حالتي به آنها اين اجازه را مي دهد كه در جاها و فضاها ي بسيار كوچكي جا شوند كه حتي صاحبان ماهي هم تصور كنند كه چاقو ماهيشان همچون كرم خزيده و بدان جا رسيده است .
ماهيان كمرو و خجالتي هستند كه ترسو و چموش نيز مي باشند و به سادگي دچار استرس و وحشت مي شوند .به دليل بينايي ضعيفشان بخصوص در روز اين ماهيان به خطوط پهلويي خود كه به تغييرات اطراف فوق العاده حساس است ،وابسته اند و از اين خطوط در شكار هدف خود نيز استفاده مي كنند.
اولين چيزي كه قبل از نگهداري اين ماهي بايد مد نظر قرار دهيد اين است كه در آينده به ماهي عظيم الجثه و بزرگي تبديل خواهد شد حتي اين ماهيها د رآكواريوم هاي كوچك نيز به نسبت بزرگ مي شوند البته چيزي كه بايد به خاطر داشت اين است كه اين ماهي مي تواند تا حدود100cm رشد کند.
با توجه به عادات و طبيعت شبانه اين ماهي دكوراسيون آكواريوم بايد به گونه اي باشد كه لزوماً مكانهاي براي مخفي شدن و استراحت آنها در طول روز فراهم كند . بدون چنين مكانهايي شما داراي ماهي مضطرب و فوق العاده ترسو و هراساني خواهيد بود. براي نمايان شدن حداكثر پتانسيل آنها بايد فضاي كافي در اختيار شان قرار گيرد اما در صورت فقدان نيز آنها خود را به تانكشان وفق مي دهند و با موانع سر راه همجون سنگ ها و صخره ها كنار آيند . براي ايجاد مخفيگاه براي آنها مي توان از تكه اي لوله پوليكا استفاده شود.
در طبيعت چاقو ماهيها د ررودخانه ها و مكان هايي با جريان آهسته اي از آب و يا در درياچه ها و بر كه ها يمناطق ذكر شده در آسيا زندگي مي كنند و اگر چنين مكان هايي براي آنها بازسازي شود شاداب تر و سر حال تر خواهند بود .چاقو ماهي آبي خنثي (ph بين 7-6) و بسبتاً سبك را ترجيح مي دهدو ولي اگر اندازه ي چاقو ماهي بزرگ باشد مي تواند آب سخت تر و اسيدي تر را نيز تحمل كند. دماي مناسب براي اين ماهي 30-23 درجه است.
چاقو ماهي ،ماهي اي فوق العاده وسواس و ناخنك زن است و نسبت به غذاي خود وسواس شديدي دارد اين مسئله تبديل به مشكلي براي نگهدارنده ي آن خواهد شد . البته اگر سايز ماهي شما كوچك باشد.مي توان با تعليم دادن و حتي با گرسنگي آن ها را به خوردن غذاي مورد نظرتان رهنمود كنيد .ولي باز هم چيزي تضمين شده نيست . بنابر اين هميشه تدارك ديدن و داشتن مقداري غذاي زنده لازم است و اين آذوقه مي تواند شامل اغلب چيزها و حتي ماهياني كه در داخل چاقو ماهي جا ميشوند اعم از زنده يا يخ زده باشد. به علاوه مي توان از غذاهاي گوشتي همچون دل گاو و جگر نيز  استفاده كرد ولي استفاده از گوشت گاو و .... جز در مواقع اجباري توصيه نمي شود.
اين ماهي ها ،ماهي هاي ديگر و حتي چاقو ماهي ديگري را در تانك خود تحمل نمي كنند. چاقو ماهيان جوان ترجيح مي دهند كه گروهي باشند ولي وقتي ماهي ها بزرگتر شدند اين خواسته ي آنها بر عكس مي شود. آنها را نمي توان با ماهيان كوچك تر از اندازه ي دهانشان نگهداري كرد . گاهي اين ماهي به ماهيان بزرگتر نيز ترحم نكرده آنها را نيز گاز خواهند گرفت كه ممكن است موجب زخمي شدن آنها شوند. اغلب نزاع آنها با سيچلايد هاي جاه طلب در مورد تكثير آنها در آكواريوم هاي كوچك خانگي اطلاعاتي در دسترس نمي باشد و اين احتمالاً بدين دليل است كه در تانك هاي معمولي به اندازه ي طبيعي خود نمي رسند.

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:"ماهی نایف (Clown Knife),چاقو ماهی",

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

ماهی کیلی باله بلند (Pterolebias peruensis)
اندازه ی این ماهی که بومی کشور پرو است تا ۹ سانتی متر می رسد.به این ماهی معمولا ماهی باله بلند پروئی می گویند.رنگ اصلی آن خاکستری متمایل به قهوه ای است که بر روی آن نوار های عمودی سبز رنگی وجود دارد که تا داخل باله های پشتی و مخرجی ادامه می یابد.باله ی پشتی این ماهی در قسمت عقبی بدن و در مجاورت باله ی دمی قرار دارد.برانشی ها و شکم آن زرد طلائی است.نر ها دارای باله های بلندتر و ماده ها دارای باله های کوتاه تر می باشند.باله ی دمی ماهی ماده گرد است.
تخمریزی ماهی در کف آکواریوم و در داخل ماسه ها انجام می گیرد.نکته ی جالب این است که رشد و نمو تخم ها حدود سه ماه به طول می انجامد.

 

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:"ماهی کیلی باله بلند (Pterolebias peruensis)",

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |

تغذیه ماهی های آکواریمی
ماهی ها از نظر تغذیه با یکدیگر متفاوت بوده و هر گروه از آنها مواد غذایی خاصی تغذیه می نمایند .ماهی ها یک گونه نیز در سنین مختلف ممکن است عادات غذایی متفاوتی داشته باشند .
● چند نوع غذا باید به ماهی ها داده شود؟
ماهی ها از نظر تغذیه با یکدیگر متفاوت بوده و هر گروه از آنها مواد غذایی خاصی تغذیه می نمایند .ماهی ها یک گونه نیز در سنین مختلف ممکن است عادات غذایی متفاوتی داشته باشند .به طور کلی ماهی ها ممکن است گوشتخوار ، گیاهخوار و یا همه چیز خوار باشند .ماهی های گوشتخوار در مقایسه با ماهی ها گیاهخوار خود بدو دسته تقسیم می شوند ، اول ماهی هایی که از جانوران کوچک بی مهره تغذیه می نمایند.دوم ماهی ها ماهیخوار که غذای اصلی آنها را سایر ماهی ها تشکیل می دهند .در هر صورت معمولا حتی ماهی هایی که عادات غذایی خاصی دارند ، در سنین مختلف گاهی ممکن است بطور اتفاقی و یا انتخابی اقدام به خوردن انواع دیگر غذاها بنمایند .
نکته مهم این است که اکثرا در شرایط آکوآریومی می توان تا حدودی عادات غذایی بیشتر ماهی ها را تغییر داده و یا کنترل نمود .برای مثال سیکلیدها با اینکه عموما گوشتخوار هستند ، با وجود این بخوبی می توان آنها را با غذاهای آماده تغذیه نمود .اصولا ماهی ها حتی در شرایط طبیعی وقتی که غذای اصلی آنها پیدا نشود ، می توانند از انواع دیگر غذاها بطور موقت استفاده نمایند .بدون شک در صورتیکه غذا با سیستم گوارشی آنها مغایر و زمان تغذیه آنها از این غذا طولانی باشد ، رشد و نمو آنها کامل نخواهد بود و این بخصوص در مورد ماهی ها آکوآریومی صدق می کند ، زیرا ماهی ها به اجبار آنچه را به آنها داده می شود، می خورند .
در نگهداری و پرورش ماهی ها باید تا حد امکان سعی شود که بآنها غذایی داده شود که مشابه یا مترادف غذای آنها در محیط طبیعی باشد .از آنجاکه آپارتمان نشینی و زندگی ماشینی امروزی تولید یا جمع آوری غذاهای زنده و مخصوص ماهی ها را مشکل و یا غیر ممکن ساخته است ، کارخانه های تهیه مواد غذایی ماهی های تزیینی اقدام به ساختن انواع غذاهای آماده نموده در برخی موارد غذای خاصی برای هرگونه ماهی یا گونه های مشابه درست کرده اند .شکی نیست که این غذاها هرچند هم که کامل باشند جای غذاهای طبیعی را نمی گیرند ، با وجود این ، خوب یا بد امروزه شاید بیش از ۹۰ درصد غذای ماهی ها زینتی از این منبع تامین می گردد .غذاهای آماده معمولا منشا جانوری و گیاهی داشته و اکثرا انواع ویتامی نها و املاح لازم نیز بآنها اضافه می شود .جانوران مختلف نه تنها از غذاها برای تولید انرژی و ماده سازی استفاده می نمایند ، بلکه مانند انسان از خوردن آنها هم لذت می برند .بنابراین حتی اگر برای تغییر ذائقه و دادن لذت بیشتر به ماهی هم شده باید سعی شود که بطور مرتب از دادن غذای آماده و آن هم منحصرا یک نوع از آنها خودداری شود .
بطور کلی می توان انواع غذاهای ماهی ها را به دو دسته غذاهای آماده و غذاهای طبیعی تقسیم نمود .همانطور که ذکر شد غذاهای آماده را معمولا با توجه به نیاز غذایی گونه های مختلف می سازند .بنابراین در مصرف آنها برای انواع مختلف ماهی باید دقت بعمل آید.از آنجا که این غذاها بهیچ وجه نمی توانند جای غذای طبیعی را بگیرند ، لذا حداقل باید سعی شود که هر چند وعده یکبار به ماهی ها غذای مناسب دیگری داده شود .همچنین بهتر است همواره حداقل دو نوع غذای آماده یکی بصورت ترکیبی و دیگری انواعی مانند کرم توبی فکس خریداری شود یک در میان برای تغذیه ماهی ها مصرف گردند .نوع دیگر غذای ماهی ها ، غذاهای طبیعی هستند که خود به غذاهای زنده و غذاهای گوشتی تازه ، منجمد و یا پودر شده که از منبع جانوری به طور مستقیم تهیه گردیده اند، تقسیم می گردد .در اینجا به ذکر برخی از مهمترین انواع این غذاها می پردازیم :
▪ غذاهای زنده ؛ شناسایی ، تولید و مصرف آنها
در پرورش تجاری ماهی و طیور اکثرا ملاحظه می شود که در اثر تغذیه مصنوعی نه تنها مقاومت آنها در برابر بیماری کم شده و قدرت تولید مثل آنها کاهش می یابد ، بلکه رنگ و شکل ظاهری و مزه گوشت آنها نیز در مقایسه با انواعی که در طبیعت و با تغذیه طبیعی تولید می شوند ، کاملا متفاوت می باشد .
غذاهای مصنوعی هرچند هم کامل باشند ، با وجود این از نظر برخی املاح و مواد معدنی و نیز ترکیبات ویتامی نها بدون شک دارای کمبودهایی می باشند .دلیل اصلی آن اینست که هرگز نمی توان با غذای مصنوعی گوشت سفید یا قرمزی تولید نمود که از نظر مرغوبیت و مزه مشابه انواع طبیعی باشد .تغذیه مصنوعی ممکن است رشد و نمو دام یا ماهی مورد پرورش را در حد مورد نظر تامین نماید ، اما با وجود این اثر صد در صد طبیعی بر روی کار غدد داخلی و در نتیجه تولید مثل آنها دارد .
ماهی ها آکوآریومی در دو مرحله از زندگی خود احتیاج مبرم به غذای طبیعی دارندتا بتوانند از نظر تولید بافت و نیز فعالیتهای تولید مثل رشد و نمو کامل داشته باشند .اولین مرحله دوره رشد و نمو نوزاد پس از جذب کیسه زرده با مرحله ای است که بصورت بچه ماهی نسبتا کامل در می آید .دومین مرحله همزمان با شروع تولید عناصر تناسلی شامل تخم و اسپرم تا پایان دوره تخمریزی یا زنده زایی است .ماهی هایی که در این دو مرحله از زندگی غذای زنده و طبیعی دریافت نمایند ، رشد و نمو و تولید مثل آنها تا حدودی قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی می باشد .
برخی از ماهی ها در شرایط آکوآریومی اگر غذای مناسب و طبیعی کافی دریافت ننمایند ، هرگز قادر به تولید مثل نخواهند بود ولی برخی دیگر تا حدودی تولید مثل می نمایند اما قدرت باروری آنها و سلامت و مقاومت نوزادانشان قابل مقایسه با ماهی ها در شرایط طبیعی و یا ماهی هایی که قسمتی از جیره غذایی خود را بصورت غذای زنده و بخصوص همزمان با دوران باروری دریافت می نمایند، نمی باشد .
 
اگرچه تهیه ، تولید و تامین برخی از مواد غذایی زنده تا حدودی آسان است ، با وجود این اکثر آکوآریوم دارها و حتی آکوآریوم فروشیها و تولید کنندگان ماهی ها تزیینی چندان توجهی به آن مبذول نمی دارند .دلیل اصلی آن عدم آگاهی از انواع غذاهای زنده و شناخت آنها و نیز عدم تولید برخی از انواع آنها توسط بخشهای تولید کننده و عرضه آنها به علاقمندان می باشد .
 
معمولا غذای زنده به انواع غذاهایی گفته می شود که بصورت زنده به ماهی ها داده می شوند .اگرچه عده ای غذاهای گوشتی منجمد را نیز جزو غذاهای زنده به حساب می آورند با وجود این از آنجا که بین یک ماده غذایی زنده و نوع منجمد آن ، مخصوصاً با توجه به نحوه انجماد و مدت زمان نگهداری آن بصورت یخ زده تفاوت چشمگیری وجود دارد ، لذا بهتر است این غذاها را به دو دسته غذاهای زنده و غذاهای طبیعی تقسیم نماییم .بدون شک غذای زنده نیز خود غذای طبیعی است ولی از نظر فقدان واژه های خاص می توان این نامگذاری را قبول کرد .غذای طبیعی مورد نظر نیز ممکن است به صورت مختلف مانند تازه ، منجمد ، آرد و غیره وجود داشته باشد .
 
ساده ترین غذای طبیعی که می توان به ماهی ها داد گوشت تازه قرمز یا سفید فاقد چربی است که باید به اندازه های بسیار ، ریز و قابل بلع توسط ماهی ها به آنها داده شود .بدون شک ارزش غذایی گوشت خالص ، کمتر از ارزش غذایی کرم خاکی تکه تکه شده و یا سایر غذاهای زنده می باشد .علاوه بر گوشت قرمز و گوشت ماهی ، گوشت می گو و عضله صدفها ( در صورت در دسترس بودن ) قابل استفاده می باشند .مصرف گوشت تازه بمراتب بهتر از گوشت منجمد است .غذاهای زنده که می توانند مورد مصرف ماهی ها قرار گیرند دارای انواع زیادی هستند که برخی از آنها در شرایط خاص قابل تکثیر و پرورش بوده و برخی دیگر باید در موارد نیاز از محیط طبیعی خود جمع آوری شوند.

برخی از انواع غذاهای زنده بشرح زیر می باشند :

▪ دافنی یا خاکشی(خاکشیر)
شاید افراد کم سن و سال بخوبی دافنی یا خاکشی را نشناسند ولی آنهایی که از آب انبارهای قدیمی آب برداشته اند یا در منزلشان حوض وجود داشته است این حیوان را بخوبی می شناسند .دافنی ها جزو سخت پوستان ریز هستند که در بیشتر آبگیرهای آب شیرین یافت می شوند ، و چون شکل آنها تا حدودی شبیه دانه های خاکشیر است به آن خاکشی یا خاکشیر هم می گویند .در فرهنگ غربی به این حیوان بزبان عامی انه کک آبی می گویند زیرا تا حدودی شبیه به کک معمولی است.
دافنی ها جز بهترین مواد غذایی زنده می باشند که در همه جا یافت می شوند .البته نباید انتظار داشت که در هر برکه یا آبگیر بتوان آنها را پیدا کرد .معمولا در طبیعت بیشتر می توان توده های ابر مانند آنها را در برکه هایی که کنار محل ریزش آشغالهای شهری درست مبشود ، و نیز در آبگیرهایی که آب آنها چندان تمیز نیست، مشاهده نمود .
رنگ دافنی ها قرمز ، سبز یا خاکستری است ولی نوع قرمز آن مرغوبتر است .گاهی توده آنها بقدری بزرگ و متراکم است که از فاصله دور قابل تشخیص می باشد .عمق توده ممکن است از ۵ تا ۵۰ سانتیمتر تفاوت نماید .توده دافنی در اثر حرکاتی که دارد از دور بصورت ابر متحرک دیده می شود .از آنجا که دافنی های بزرگ نمی توانند مورد استفاده بچه ماهی ها قرار گیرند ، لذا برای تغذیه آنها باید با الک دافنی های ریز را جدا کرد .
 
▪ جمع آوری دافنی از محیط طبیعی
پس از شناختن دافنیها و محلهای زیست آنها ، می توان با تورهای دستی خاصی که دارای چشمه های بسیار ریز است به صید اقدام نمود .قطر توردستی باید حدود ۲۵ سانتیمتر و عمق آن ۳۵ سانتیمتر باشد .توری باید بصورت استوانه ای و گرد و بدون درز داخلی دوخته شود .توری های مخروطی زیاد مناسب نیستند چون باعث مرگ و می ر بیشتر دافنیها می شوند .از تنذیب ( تنظیف ) و یا سایر پارچه های مشابه که دارای چشمه های توری بسیار ریزند می توان برای اینکار استفاده نمود .پس از پیدا کردن دافنی ها باید با حرکت دادن تور دستی در داخل آب بصورت ۸ انگلیسی آنها را صید نمود .
دافنیهای جمع شده را باید در سطل آب ریخت و به محل مورد نظر برد .اگر آب داخل سطل گرم است می توان مقداری یخ برای خنک کردن آن بکار برد .دافنیها احتیاج به مصرف اکسیژن زیاد دارند و اگر اکسیژن محلول در آب کم شود ، دافنی ها به سطح آب می آیند .صیادان حرفه ای دافنیها، معمولا صبح زود که دافنی ها در سطح آب تجمع می نمایند آنها را صید می نمایند .پس از شروع وزش باد و بالا آمدن آفتاب ، دافنی ها معمولا به عمق آب می روند ولی در مواقعی که تراکم آنها زیاد است در سطح آب می مانند .اگر سایه بانی بر روی آب درست شود ، می توان تراکم دافنی ها را در زیر آب مشاهده نمود.
در مناطق معتدل حداکثر تراکم دافنیها در ماه اردیبهشت است .پس از آن با شروع فصل گرما بتدریج تراکم آنها کم شده و مجددا در اوایل پاییز افزایش می یابد .اگر سرما زیاد نباشد ، در فصل زمستان نیز می توان تراکم کمی از آنها را درآبها مشاهده نمود .بهترین آب مناسب برای رشد و نمو زیاد آنها آبی است که پ - هاش آن خنثی و یا کمی قلیایی باشد .
 
▪ نگهداری دافنیها به طور زنده
اگر اکسیژن کافی در دسترس دافنی ها باشد ، در شرایط مساعد می توان تابستانها تا ۳ روز و در بهاریا پاییز تا یک هفته آنها را در یک سطل آب به طور زنده نگهداری کرد .بنابراین اگر در بهار و پاییز هفته ای یکبار و در تابستان هفته ای دو بار در مواقع لزوم اقدام به جمع آوری آنها شود، کافی می باشد .
 
▪ مضرات دافنیها
از آنجا که پوسته آنها نرم و غیر قابل نفوذ می باشد دارای اثر می لن بوده و اگر غذای اصلی ماهی ها را تشکیل دهند ، به اندازه کافی چاق نخواهند شد .این غذا را می توان با مواد نشاسته دار مانند گندم وچاودار پخته به طور متناوب به ماهی ها داد تا عیب یاد شده تا حدودی برطرف گردد .گاهی ماهی ها که علاقه زیادی بخوردن دافنی دارند ممکن است در اثر پرخوری از آن بمیرند .همواره با دافنیها ممکن است نوزاد برخی از انگلها یا سایر جانوران آبزی بیماری زا بداخل آکوآریوم انتقال داده شود که معمولا جداسازی آنها بعلت ریزی و یا بی رنگی امکان پذیر نیست .گاهی نیز دافنیها با آرواره های خود به بدن و برانشی بچه ماهی ها چسبیده و اکثراً باعث مرگ و میر آنها می شوند .

▪ تکثیر و تولید دافنی
اگر چه احتمالا با ایجاد شرایط مساعد مانند پ - هاش با کمی قلیایی ، نور کافی و کمی کود گوسفندی می توان حتی در لگن های پلاستیکی رختشویی اقدام به تولید دافنی نمود ، با وجود این میزان دافنی تولید شده در چنین ظرفی فقط می تواند احتیاجات غذایی یک یا دو جفت ماهی را در طول سال تامین نمایند .
باایجاد شرایط یاد شده می توان اقدام به تولید دافنی نمود .برای این کار باید صید دافنی کم کم صورت گیرد و به تدریج کود به اندازه کافی به استخرها اضافه گردد .خاک خشک مخلوط به محلول پهن گوسفندی و کمی آرد سویا بهترین کود به حساب می آید .قبلا بهتر است این مخلوط در مجاورت نور آفتاب بخوبی خشک شود تا تخم و نوزاد جانوران مضری که احتمالا در داخل آن وجود دارد از بین بروند .پس از پر کردن استخرها از آب و افزودن کود قرار دادن مقداری دافنی مولد ، بعد از چند روز تولید مثل و افزایش آنها شروع خواهد شد .در استخرهای پرورش دافنی بهتر است در قسمتی از آن سایه بانی برای جمع شدن دافنی ها درست شود .کمی از آب استخر نیز باید هفته ای یکبار تعویض شود تا از غلیظ شدن آن جلوگیری شود .
 
▪ سیکلوپس ها Cyclopses
در داخل استخر دافنی ها و اکثرا مخلوط به آنها سخت پوستان کوچک دیگری بنام سیکلو پس زندگی می کنند که اندازه آنها از دافنی ها کوچکتر و قد آنها کشیده تر است .حرکت آنها با جهش های متوالی و در یک خط راست انجام می گیرد .در فصل تخم ریزی اکثر ماده ها در طرفین بدن و در مجاورت دم دارای دو کیسه بزرگ تخم می باشند .برای تغذیه بچه ماهی ها ، باید سیکلوپسهای کوچکتر را با الک جدا کرد .
غذای اصلی آنها از فیتوپلانکتنها تشکیل می شود .سیکلوپسها بر خلاف دافنی ها فاقد آرواره مخصوص برای حمله به بدن بچه ماهی ها می باشند .با وجود این گاهی می توان سیکلوپس ها را چسبیده به بدن بچه ماهی ها مشاهده نمود .اکثرا در استخرهای کوچک پرورش دافنی ، سیکلوپس ها با رقابت غذایی ،کم کم باعث از بین بردن تراکم دافنی ها شده وخود جایگزین آنها می گردند .
 
▪ آرتیما یا می گوی آب نیمه شور
یکی از بهترین غذاهای ماهی ها تزیینی، مخصوصاً بچه ماهی ها ، نوزاد آرتمیا است که یکی از سخت پوستان آبزی می باشد .تخم های بسیار ریزی آرتمیا که به آن برا ین شریمپ یا میگوی آبهای نیمه شور هم می گویند امروزه به صورت تجارتی تولید شده و در بسته های کوچک فروخته می شود .در ایران این آبزی به مقدار بسیار زیاد در دریاچه ارومیه ( رضاییه ) زندگی می کند و در واقع تنها حیوانی است که در این دریا زندگی می کند .در اواخربهار و در تابستان و پاییز می توان توده های تخم را به صورت شناور در قسمت شرقی و جنوب شرقی دریاچه مشاهده کرد .برای تغذیه آنها می توان مقدار کمی کاه تخمیر شده یا گیاه پوسیده را در داخل آب محتوی آنها قرار داد .انفوزوئرها و سایر مواد غذایی که از تخمیر این گیاهان تولید می شوند ، همچنین فیتوپلانکتن هایی که در اثر تابش نور در آب تولید می شوند غذای مناسبی برای نوزادهای آرتمیا می باشند .
 
▪ کرم خاکی
کرم خاکی را بدون شک همه می شناسند .این همان کرمی است که در باغچه ها و در داخل خاک زندگی می کند و معمولا در مواقع بارندگی که آب موجود در خاک باغچه تجمع می کنند.این زیاد می شود از ترس خفه شدن خاک را ترک کرده و در اطراف باغچه کرم را کرم باران و برخی کرم باغچه می گویند و چون بعنوان طعمه برای صید ماهی با قلاب هم بکار می رود، عده ای دیگر به آن کرم ماهیگیری می گویند .طول آنها گاهی ممکن است تا ۲۰ سانتیمتر هم برسد .هنگام جمع آوری آنها برای تغذیه ماهی ها باید از برداشتن کرمهای داخل توده های پهن که در اطراف آنها ترشحات زرد رنگ دیده می شود، خودداری شود چون حتی ماهی ها درشت وحشی هم از خوردن آنها امتناع می نمایند .برای این منظور می توان در یک قوطی حلبی یا حلب های کوچک نباتی حدود ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر خاک مرطوب ریخته و مقداری پوره سیب زمینی ، آرد ذرت یا آرد چاودار برای تغذیه آنها به خاک اضافه کرده و کرمها را مقداری برگ مرطوب افرا برای تغذیه آنها در روی خاک قرار داد .آکوآریوم فروشی ها می توانند این کرمها را جمع آوری و به علاقمندانی که حوصله یا وقت جمع آوری آنها را ندارند، بفروشند .
 
▪ کرم سفید
این کرم که رنگ آن سفید شیری است و طول آن ۱۵ می لیمتر یا بیشتر است از خویشاوندان کرم خاکی بوده و به بهترین وجه می توان آنها را در حد تجارتی تکثیر و تولید نمود .تکثیر و تولید آنها در شرایط نسبتا گرم و مرطوب تا حدودی آسان است .در حال حاضر فقط این کرم در کارگاه تکثیر و پرورش تاسماهیان شیلات ایران برای تغذیه نوزاد ماهیان خاویاری تکثیر می شود و تولید سالانه آن حدود ۶۰۰ کیلوگرم یا بیشتر می باشد .برای تولید آن جعبه های مخصوص که عمق خاک آنها حدود ۱۰ سانتیمتر است بکار می رود .
در پایان می توان توده کرم خالص را برداشت کرده و برای تغذیه ماهی ها بکار برد. کرمهای جدا شده می توانند چندین ساعت در حرارت معمولی یخچال زنده بمانند .در داخل آب آکوآریوم همه کرمها می توانند مدت چند ساعت زنده بمانند .برای تغذیه بچه ماهی ها باید کرمها را با تیغه چاقو تکه تکه کرد و در هر بار غذا دادن به ماهی ها باید به اندازه به آنها داده شود که پس از ۱۵ دقیقه اثری از کرمها باقی نماند ، در غیر این صورت بخصوص در مواقعی که سنگریزه در کف آکوآریوم وجود دارد پوسیده شدن مازاد کرمها باعث آلوده شدن آب آکوآریوم می شود .
▪ کرم توبی فکس
در آبهای کثیف و بخصوص در فاصله ۶۰۰ تا ۷۰۰ متری محل ریزش فاضلابهای خانگی و شهری ( نه صنعتی ) در آب رودخانه ها یا آبگیرها ، و گاهی در کناره استخرهای پرورش دافنی می توان قسمتهای زنگ زده ای مشاهده نمود که ابتدا بنظر می رسد توده دافنی باشند .این توده ها اکثرا کرم توبی فکس می باشند .این کرم دارای رنگ صورتی خاصی می باشد .برای نگهداری آن بصورت زنده می توان مقدار صید نشده را در داخل یک سطل زیر شیر آب قرار داده و بطور دائم مقدار کمی آب به داخل آن جریان داد .کرمها در این حالت بصورت توده ای در کف سطل باقی می مانند .هر چه درجات حرارت آب کمتر باشد زمان نگهداری آنها طولانی تر خواهد بود .معمولا در طول مدت سال می توان آنها را از مناطق طبیعی زندگیشان جمع آوری نمود .از دادن کرم های مرده به ماهی ها باید جدا خودداری کرد .
امروزه در کارخانه های سازنده غذای ماهی ها تزیینی به مقدار فراوان از این کرم تولید شده و پس از خشک کردن بصورت مکعبهایی در آورده و در بسته بندیهای خاص با قیمت مناسب در اختیار علاقه مندان قرار می دهند.
 
▪ کرم قرمز
این کرم را که در کف استخرها و حوضچه های قدیمی و نیز در دریاچه ها و آبگیرها پیدا می شود اکثرا می شناسند .رنگ قرمز خونی و طول آن حدود ۱۲ می لیمتر بوده و با حرکات منظم و به شکل ۸ انگلیسی در آب شنا می کند .ماهی ها علاقه خاصی بخوردن آن دارند ولی گاهی دیده می شود که کرم بصورت هضم نشده توسط ماهی دفع می گردد .این کرم که به آن کرم خونی هم می گویند درگل و لای کف ، بخصوص روی چوبهای پوسیده کف آب نوعی لانه برای خود می سازد .
 

 

نويسنده : یاسرشاهسونی | تاريخ : جمعه 30 دی 1391برچسب:,

| نوع مطلب : <-PostCategory-> |